بدون شک امروزه مساله خوردگي لوله هاي بتني فاضلاب و راههاي جلوگيري از آن ، يکي از مهمترين دغدغه هاي مهندسين صنعت آب و فاضلاب مي باشد . يک پوشش مناسب و مقاوم و از نظر اقتصادي مقرون به صرفه نيازمند تحقيق و کار کارشناسي دقيق مي باشد . انتخاب يک پوشش مناسب مي تواند عمر شبکه هاي فاضلاب را افزايش دهد و از خسارت زيادي ناشي از خوردگي جلوگيري نمايد .
در لوله هاي انتقال فاضلاب ساخته شده از بتن ، آهن يا فولاد اسيد سولفوريک توليد شده مي تواند لوله هاي فاضلاب را در نقاط مختلف بويژه در تاج لوله مورد حمله قرار داده يا آنرا تخريب نمايد . اين پديده در اثر گرما و نيز در مواردي که شيب خط انتقال کم باشد باعث تشديد خوردگي شده و اثر تخريبي آن افزايش مي يابد . خسارت زيادي ناشي از اين عوامل در نقاط مختلف جهان بويژه در سواحل گرم بوجود آمده است ، يادآوري مي شود که عمده ترين عامل پيدايش بو و خوردگي در سيستم هاي فاضلابي ترکيبات گوگرد است که متاسفانه به ميزان قابل توجهي در فاضلاب ها به علت تخليه فاضلاب هاي صنعتي در تاسيسات فاضلابي و يا در اثر فعل و انفعالات بيولوژيکي و تغيراتي که در اثر اين فعل و انفعالات در ترکيبات گوگرد موجود در فاضلاب نظير سولفات بوجود مي آيد ديده مي شود ، متاسفانه اين ترکيبات نه تنها در پيدايش بو و خوردگي تاسيسات فاضلابي موثرند بلکه در صورت تخليه از طريق فاضلاب به محيط زيست اثرات جبران ناپذيري مثل از بين رفتن موجودات آبي بوجود خواهند آورد . علت تاکيد در اثرات زيان آورد ترکيبات گوگرد و بررسي نحوي تشکيل و خوردگي هاي حاصل از اين عوامل اينست که ترکيبات گوگرد مهمترين و عملا بيشترين خسارات خوردگي را به تاسيسات فاضلابي وارد مي نمايد (الکتروفيوژن)